طرح مسئله از زبان من
خب همین اول به عنوان نویسنده‌ی این مقاله بذارید موضع خودم رو مشخص کنم. من به شخصه برای خودم ترجیح می‌دادم که نه ماه بازی کنم و سه ماه درس بخونم نه برعکس D;
راستش رو بخواید زمان ما که کلا چندتا بازی فکری که بیشتر نبود و همون هم توی مدرسه نبود اما حالا قضیه فرق می‌کنه. نه اینکه الان دیگه ترکونده باشیم، نه! ولی خب بازی ها متنوع تر شدن و اوضاع بهتر شده. اما فکر می کنم که همچنان از پتانسیل این حوزه برای آموزش استفاده نمی‌کنیم و خیلی سفت و سخت چسبیدیم به سنت‌های آموزشی خودمون! ( که البته زیاد هم غیر طبیعی نیست).
حالا ممکنه یکی از شما بیاد بگه که خب، تو که بلدی بگو ببینم چیکار باید بکنیم؟ در جواب این دوست‌مون باید بگم که من بلد نیستم! D: ولی نظرم رو میگم. تو هم می‌تونی نظرت رو بگی، حتی همین پایین…
بازی ساختنی مدل موشک فضاپیما هولی تویز (Miukids) بازی ساختنی مدل پایگاه فضایی هولی تویز (Miukids) بازی ساختنی مدل ماشین سیاره نورد هولی تویز (Miukids)
بازی فکری چیه اصلا؟
بازی فکری به بازی های رومیزی میگن که موقع بازی کردن معمولا ذهن رو درگیر خودش می‌کنه. باید براش استراتژی بچینی، فکر کنی چطوری می‌تونی حریفت رو پیش بینی کنی، اقدام متقابل کنی و یا سریع یه محاسبه کنی و جواب رو تشخیص بدی و … البته که این وسط بازی‌های کاملا فان هم توی این دسته میارن یا بازی هایی که از هر طرف نگاه می کنی هیچ فکری رو درگیر نمی‌کنه. حالا اینکه درست هست یا نه رو نمی‌دونم، اطلاعی هم ندارم.
فواید استفاده از بازی فکری در مدارس:
۱. روش آموزشی جذاب تر برای دانش آموزان
یک کلاس رو فرض کنید که همه ی دانش آموزها پشت نیمکت خودشون نشستن و معلم هم در جلوی کلاس پشت میز خودش نشسته و کتابی رو جلوی خودش باز کرده و بعد بلند اعلام می‌کنه که همه کتاب فلان درس رو باز کنن و صفحه‌ی ۵۷ رو بیارن. صادقانه بخوام بگم نوشتن جمله ی قبل برای من حوصله سر بر بود، خوندنش هم احتمالا حوصله ی شما رو سر برد. حالا فرض کن اون دانش آموز و معلم دارن اون جمله رو زندگی می‌کنند! خیلیییی از مسائل آموزشی توی مدارس رو خیلی بهتر میشه با بازی کردن به بچه‌ها آموزش داد طوری که هم برای دانش‌آموز جذاب‌تر باشه هم برای معلم. تازه بهتر هم اون مطلب یادشون می‌مونه.
وقتی در کلاس خبری از بازی نیست!
۲. افزایش روابط اجتماعی کودکان با بازی فکری
خیلی از بازی های فکری رو باید به صورت گروهی بازی کرد حالا از دو نفر بگیر تا تعداد خیلی بالاتر. انجام این بازی ها در مدرسه موجب این میشه که بچه‌ها باهمدیگه در تعامل باشن. گوش بدن و حرف بزنند. متوجه میشن که خیلی وقت ها باید با بقیه همکاری کنند تا بتونند بازی رو پیش ببرند. پی می‌برند که رقابت به معنای حذف کردن دیگران نیست بلکه به معنای تلاش کردن در مسیر خود برای اهداف خود هست.
(تو همین چند خط قبل چندتا از مسائل و مشکلات اساسی این روزها رو گفتم، حالا شما بیا و باز بگو که چرا بازی فکری تو مدرسه باید باشه!)
دانش آموزها با بازی کردن با یکدیگر تعامل پیدا می‌کنند
۳. افزایش تفکر انتقادی با بازی های فکری
هر روش که در آموزش استفاده بشه که دانش‌آموز بتونه طی یک روندی تجربه کنه و بیاموزه و جایگاه اینکه یه نفر هرچی که میگه حتما درسته رو در محیط مدرسه ایجاد نکنه، می‌تونه قدرت تفکر انتقادی رو در دانش‌آموزها زیاد کنه. درست همون جایی که دانش‌آموز بفهمه که هرچیزی که از هر کدام از اجزای سیستم آموزشی به سمتش میاد ممکنه درست نباشه. قبل از پذیرش براش علامت سوال ایجاد بشه و بدون تفکر چیزی نپذیره. آموزش از طریق بازی‌های فکری می‌تونه یکی از راه‌های تجربه کردن دانش‌آموزها در محیط مدرسه باشه.
ایجاد فضایی که دانش‌آموزها در ذهنشون پرسش ایجاد بشه
چطوری بازی‌های فکری رو با شرایط الان در مدارس داشته باشیم؟
خب نمیشه یک شب سیستم آموزشی رو بکوبیم و از نو بسازیم ولی می‌تونیم کم کم به اون سیستمی که سالم‌تر هست نزدیک‌ترش کنیم. مسلما این مسیر نیازمند متخصص‌هایی هست که در این راه مطالعه کردند و همینطور یک خواست از طرف خود سیستم آموزشی. اما باز هم به نظر من الان می‌تونیم حداقل به عنوان یک مدیر در مدرسه‌ای که داریم، یک اتاق بازی فکری داشته باشیم. جایی که بچه‌ها بتونن بیان و دورهمدیگه و باهم دیگه بازی کنند. حتی ساعت‌هایی رو اختصاص بدیم که معلم‌ها با هم بشینن دور یک میز و باهم بازی کنند و چه بسا معلم و دانش‌آموز اینبار به جای اینکه هرکدام پشت میز خود بشینن، دور یک میز بردگیم و بازی فکری جمع بشن. به عنوان یک معلم هم می‌تونیم همین روش رو پیش بگیریم. ماه هم نه، هر فصل یک زنگ‌مون رو که می‌تونیم به یه بازی و دورهمی اختصاص بدیم، نمی‌تونیم؟ دوتا بازی معلم بیاره، چهارتا بازی خود بچه‌ها.
اگر مدير گیر داد چی؟ آموزش پرورش گیر داد چی؟ اگر وزیر گیر داد چی ؟ اگر…
یادمون نره که چندین معلم و چندین مدیر و چندین وزیر و … الان پشت میزهای کلاس‌هامون نشسته‌اند.
حداقل هر فصل که یکبار می‌تونیم دورهم جمع بشیم و بازی کنیم دیگه؟ نمیشه؟
سخن پایانی
(همیشه دوست داشتم رسمی حرف بزنم که سخن پایانی و اینا… اما همیشه شروع نکرده خودمونی می‌شدم D: )
خلاصه من فکر می‌کنم که می‌تونیم از بازی‌های فکری بیشتر از الان توی مدرسه‌هامون استفاده کنیم. همونطور که معتقدم که کتابخونه‌های مدرسه‌ها هم کلی میشه بهشون رسیدگی کرد و دستی اساسی به سر رو صورتش کشید. حالا من که پیشنهادم رو دادم تو هم اگر پیشنهادی داری بهمون بگو و یا تو نظرات بنویس. و تویی که دستت می‌رسه که کاری کنی، همه‌اش رو هم اگر نمی‌تونی انجام بدی اون تیکه‌اش رو انجام بده که می‌تونی، اصلا بازی‌های فکری رو اونجوری که فکر می‌کنه خوبه تو مدرسه استفاده کن. ولی استفاده بکن.
راستی اگر خواستی از بازی های فکری استفاده بکنی می‌تونی بازی ها رو اینجا ببینی و اگر راهنمایی و مشاوره خواستی می‌تونی از چت آنلاین‌مون کمک بگیری یا از طریق راه‌هایی که توی صفحه‌ی تماس با ما هست، باهامون تماس بگیری.
خوندی؟ چطور بود؟ چند ستاره می‌ارزید؟ امتیاز 5.00 از 5 رای
ایده ی بسیار خوبی بود و من هم باهاش موافقم، فقط نمیشه امید داشت که این مورد انجام بشه چون آدم هایی که با این سیستم بزرگ بشن دیگه خیلی چیزهارو نمیپذیرن و مدیریتشون برای بعضی ها سخت میشه! 😉
گاهی تغیر کم کم رخ می‌ده. ما هم امیدواریم که کم کم این رخ بده!